Martien van de Weem

De eerste weken van dit nieuwe jaar waren wat mij betreft bedroevend. Ik geloof dat mijn scootmobiel nog geen 10 kilometer gereden heeft. En dat zijn we niet gewend.

Maar daar zijn redenen voor. Onze hond Jeppe hebben we na 16 jaar helaas moeten inslapen. Het ging niet meer. Het afscheid nemen deed ons erg pijn. Maar we hebben een nieuwe pup Boeren fox in huis gehaald. Deze is nog niet gewend aan het scootmobiel. Hij is er een keer voor overheen gekukeld en lag vervolgens aan de achterkant te piepen. Zielig was dat. Maar goed, al doende leert onze Jop dat wel.

Zelf tobte ik met mij gezondheid. 4x heeft de dienstdoende arts bij mij op de stoep gestaan. Infectie aan de luchtwegen was de eerste constatering. Maar toen de antibioticakuur niet aansloeg, werd na 48 uur een sterker middel uit de kast gehaald. Dat hielp. Maar Curre zei dat ik longontsteking had. Daar schrok ik van. Het gaat nu weer beter met mij maar het advies luidt rustig blijven, spaarzaam zijn op je lichaam en het kan wel 2 maanden duren voordat je weer de oude bent. En ja, dan moet ik het scootmobiel wel even laten staan.

Maar alles draait gewoon door. Als voorzitter van zangvereniging Cantamus vond ik het mooi dat het gemengd koor afgelopen zondag de heilige viering gezongen heeft. En zanggroep C'est vie heeft afgelopen zaterdag een dagje Amsterdam gedaan met als hoogtepunt een optreden in Paradiso. Mensen, dat is geweldig. Wat heeft dit koor de laatste jaren toch een progressie doorgemaakt.

Ook mijn Zoon Matti heeft zijn draai gevonden in Brussel waar hij woont en werkt. Begin januari 2020 zaten we gezellig in de kamer en toen zei, "pap, ik ga naar huis". Ik dacht, joh je ben toch thuis. Maar dit geeft aan dat hij aldaar zijn draai gevonden heeft.

Hopelijk kan ik nu weer meerdere zaken oppakken.

Martien van de Weem